Hond die bijt

Hond die bijt.
Waardevolle inzichten uit mijn praktijk.

Als hondengedragstrainer krijg ik veel te maken met huishoudens waar de hond bijt.
Ik noem dat uitingen die voortkomen uit een gevoel van ‘ongemak bij de hond’.
Ik schrijf dit blog om je meer te leren over de achterliggende redenen, en geef ook tips ter verbetering.

Mocht je meer geïnteresseerd zijn in probleemgedrag als blaffen, verlatingsangst, een bange hond of gebrek aan controle, klik dan op dat woord voor mijn aparte blog over het onderwerp.

Laten we eens kijken naar de verschillende vormen van bijten:

Behoefte te bijten op een bot of ander object

Honden hebben behoefte ergens op te bijten. Dat zit in de natuur van het dier.
In een puppy nest leert de hond op die manier al zijn kaakspieren te trainen. Ook tijdens de ontwikkeling van het gebit zal de hond ergens op willen bijten. Pups hebben dan soms de neiging ook op hun baasje te willen oefenen.

Als de hond groter wordt de behoefte te bijten gelinkt aan:

• De behoefte aan voedingsstoffen in een bot (vet, collageen)
• Het reinigen van het gebit
• Behoefte aan mentale bezigheid (bestrijden van verveling)
  Dit laatste zie ik vaak als honden op meubilair knabbelen als ze niet voldoende fysieke en mentale uitdaging krijgen.

Bijten als gedragsprobleem 

Ik ben vaak op huisbezoek geweest bij gezinnen met een bijtende hond. En zelf ben ik er ook wel eens door eentje gebeten.
Ik reageer dan niet boos naar de hond, maar trek me vooral de reden aan waarom de hond dit doet.

Honden willen namelijk niet bijten omdat ze het leuk vinden, maar ze voelen zich dan uitgedaagd of zien het als redmiddel.

Bijten kan in ieder geval een afweerreactie van de hond zijn, maar ook een aanvalsreactie.

In welke van de 2 soorten kun jij je herkennen ?

Bijten als afweerreactie.

Bijten als afweerreactie komt meestal voort uit een impuls van de hond om zich te verdedigen. Hier gaat het om het stoppen van ongewenst gedrag naar de hond toe.
Denk aan een hond die we willen aaien of knuffelen terwijl de hond dat zelf niet wil. Ook kinderen worden regelmatig gebeten als ze ongecontroleerd omgaan met de hond.
Bijten is voor de hond een communicatiemiddel, en soms zijn laatste redmiddel als ie zich in het nauw gedreven voelt.
De hond heeft er overigens geen agressieve bedoelingen bij. Hij wil alleen dat het gedrag stopt.

Bijten als aanvalsreactie

Ook dit is een instinctieve reactie, maar deze wordt vaak (on)-bewust aangemoedigd of versterkt door de mens.

Denk in dit verband aan een hond die achter een prooi aan mag jagen. De hond volgt zijn instinct maar de baas geeft hem de kans dit uit te leven.
Honden die jagen kunnen hun prooi (bijvoorbeeld een konijn of eend) doodbijten. We noemen dit dan geen agressie, maar een hoge jachtdrift.

Anders wordt het als een hond een mens aanvalt of een andere hond.
De hond voelt dan een bedreiging voor de roedel of dreiging binnen zijn territorium.
Honden die zijn geleerd op ‘gevaar’ af te gaan kunnen dan bijtincidenten veroorzaken.
Voor de meeste honden is dit een onnatuurlijke reactie. Zij blaffen liever om hun baas te waarschuwen of het gevaar weg te jagen.
Honden die bijten willen gevaar ‘elimineren’. Dat is ingrijpen van een veel intensere orde.

Voorspellende gedragingen

Wil je dit soort bijtincidenten voor zijn let dan goed op de voorspellende gedragingen van je hond.

Voordat een hond bijt als verdedigingsmechanisme probeert hij zich vaak terug te trekken. Geef de hond daarvoor de ruimte, en breng hem naar zijn veilige plek.
De kans op een incident is dan een stuk kleiner.

Als het gaat om bijten als aanvalsreactie kun je letten op voorspellende gedragingen als:

– Slaat de hond op tilt als er iemand de tuin in loopt ?
– Fixeert de hond zich veel op iets waar hij mogelijk op af wil ?
– Tolereert de hond geen (nieuwe) personen of honden die zich tussen jou en je hond begeven ?
– Staat de hond met zijn staart en oren omhoog bij het zien van een ‘gevaar’ ?

Het afleren van elke vorm van bijtgedrag vereist eigenlijk een tweeledige aanpak.
We moeten de prikkels zoveel mogelijk wegnemen, en de hond ook leren anders te reageren.

Interventie van een gedragsdeskundige is gewenst als je je onzeker voelt over de situatie en de incidenten intenser worden.

Hoe ga ik te werk als gedragstrainer ?

Honden die ongemak ervaren en dat uiten door bovengenoemde gedragingen zijn goed te helpen.

Als hondengedragstrainer probeer ik je te leren wat de oorzaak is van het gedrag en hoe we het ongemak kunnen wegnemen. Verder moeten we ook kijken naar de omgeving waarin de hond verkeert en de communicatie met de eigenaar.
Zijn daar nog dingen te verbeteren ? Meestal is dat wel het geval.

In z’n algemeenheid is het voor veel van mijn klanten een fijne ervaring als ik alle ins en outs van hun situatie met ze kan bespreken. Mijn kennis is groot, en de consults openen voor veel mensen een nieuwe wereld. Een wereld waarin je op een ontspannen manier met je hond kunt omgaan zonder stress of probleem. Is dat niet fantastisch !

De kracht van mijn aanpak is ook dat ik je veel tijd bespaar door langs te komen en precies aan te geven wat er moet gebeuren. Je krijgt mijn jarenlang opgebouwde kennis meteen tot je beschikking.

Mijn kennis heeft waarde die je altijd kunt blijven gebruiken.